"Life is like a box of chocolates. You never know what you're going to get"

Een prachtige zin uit één van de beste films ooit gemaakt (vind ik). Van de één op de andere dag begrijp je deze uitspraak als geen ander. Wij kregen te horen dat mijn lieve vader ALS had. Kort, krachtig en hard. Er was één ding erg duidelijk en dat was dat hij op korte termijn zou komen te overlijden. Weken lang hebben wij gezocht naar een iets wat de dood uit zou stellen voor mijn vader. Het harde nieuws was: "Goed werkende medicatie is er niet."

Een half jaar later kregen wij een telefoontje van vrienden van ons. Ook hun kregen vreselijk nieuws te horen dat hun lieve moeder/vrouw ook getroffen was door deze vreselijke ziekte.

Je spieren heb je zo vreselijk hard nodig en wat ben je beperkt zonder... Niet meer kunnen lopen, eten, praten en ademen. Wij hebben het allemaal mee mogen maken en het traject is vreselijk zwaar. Wat ben ik trots op mensen die een ziekte hebben en zo hard vechten. En wat is het moeilijk om afscheid te moeten nemen van het leven en je geliefden.

Mijn lieve vent en ik hebben besloten via deze manier om geld op te halen voor de stichting! Ik hoop dat jullie ons willen steunen.

Papa, Anna en alle mensen met ALS, deze is voor jullie!